NOS WEER NepNieuws

De laatste dagen scheen het zonnetje rijkelijk. Normaal zouden we daar allemaal blij mee zijn maar het wordt weer aangegrepen door de klimaatalarmisten om angst en verdoemenis te strooien. Zo ook in het NOS nieuws waar men nog maar eens “blootlegde” dat er veel meer hittegolven zijn als voor 1950.

Ik schreef hier al een aantal keren over en verwees naar het rapport “Het raadsel van de verdwenen hittegolven” waarin omschreven wordt dat het KNMI in 2016 de metingen tot 1951 drastisch naar beneden heeft bijgesteld.

Dat wordt op de website van de KNMI ook toegegeven:

Sinds 1901 telt het KNMI het aantal landelijke hittegolven. In 2016 hebben we de temperatuurreeksen van de vijf oudste KNMI-meetstations herzien en herberekeningen gedaan. Voor het station De Bilt waren de benodigde temperatuurcorrecties op warme, zonnige zomerdagen het grootst. Dit heeft ertoe geleid dat een aantal hittegolven voor 1951 zijn komen te vervallen.

Nu besteed Maurice de Hond er ook aandacht aan. Hij gaat op onderzoek uit en de focus ligt op zijn geboortejaar 1947. Hij herinnert zich dat zijn moeder dat jaar zo warm vond. Al snel constateert hij eigenlijk hetzelfde als Clintel in 2019. Er zijn hittegolven “verdwenen” in het bewuste jaar. Maar liefst 3 van de 4.

De duur van de hittegolven is van 40 naar 8 dagen (-80%) gegaan en het aantal tropische dagen van 16 naar 3. Dit is nog maar 1 jaar in de periode 1901/1951 waarvan de KNMI de cijfers heeft bijgesteld.

Alleen de cijfers van De Bilt zijn schijnbaar aangepast. De cijfers van Maastricht zijn niet gecorrigeerd en die laten nog wel 5 hittegolven zien in 1947, van in totaal 48 dagen.

Als vergelijking voor de “correctie” zijn de cijfers van Eelde/Groningen genomen.

Het KNMI schreef in een eerder rapport dat Eelde/Groningen hun meest onbetrouwbare meetstation was. Waarom neem je de meest onbetrouwbare data als referentiepunt? Dat doe je alleen als je een bepaald doel voor ogen hebt.

Ondanks dat ik van MediaVrijheid absoluut geen “factcheck” website wil maken moeten we toch weer dit NOS weerbericht een stempel geven:

Overigens is het KNMI er wel op gewezen door diverse wetenschappers dat de correctie niet op de juiste wijze gebeurd is en zelfs dat deze onnodig was gezien andere waarnemingen in Nederland. Het KNMI heeft aangegeven dit nog eens goed te onderzoeken en zo nodig aan te passen maar sindsdien is het stil gebleven.

Het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut is intussen nauwer gaan samenwerken met het Intergovernmental Panel on Climate Change (Verenigde Naties) dus misschien moeten we concluderen dat er weer een Nederlands Instituut onder de invloed van de Globalisten is gekomen. Er gingen er aan vooraf (zoals het RIVM) en er zullen er nog meer volgen.

Ondertussen is de “stijging van het aantal hittegolven” een dankbare slogan voor de klimaatalarmisten en zal het nog wel meer uitgemolken worden.

Opmerkelijk detail: Toen ik zelf de cijfers van voor 2016 en na 2016 langs elkaar legde ontdekte ik dat de reducering (correctie) van de hoogst gemeten temperaturen gemiddeld op 1,56 graden Celsius uitkwam. Is dit de 1,5 graad waar we allemaal voor moeten vrezen? Of is het stom toeval? Zeg maar gerust: Correlatie duidelijk … maar causaliteit uiteraard onbewezen.

En dan nog zo’n opmerkelijk detail: Tussen 1950 en 1975 is er volgens het KNMI geen enkele hittegolf geweest. Dat valt dan weer heel toevallig samen met de grafiek die ik uit de film The Great Global Warming Swindle haalde. Nog meer toeval? Of komt er een momentje dat je ziet dat alles list en bedrog is?

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Geplaatst in ClimateChange | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Rechtvaardiging van blog 6.000.000

Een kille digitale en juridisch analyse i.s.m. ChatGPT

In deze blog presenteer ik een analyse van mijn blog over het getal 6 miljoen, dat vaak genoemd wordt in relatie tot de Holocaust. Deze analyse is gebaseerd op een digitale en juridische benadering, uitgevoerd in samenwerking met ChatGPT, een geavanceerde AI. Het doel is om vast te stellen in hoeverre mijn blog berust op feiten, welke vragen er gerechtvaardigd zijn, en of er sprake is van haatzaaien of antisemitisme.



Kloppen de beweringen?

De feitelijke uitspraken in mijn blog zijn getoetst aan controleerbare bronnen. Het is duidelijk dat er in de loop der jaren verschillende interpretaties en herzieningen zijn geweest van cijfers, zoals het aantal slachtoffers in Auschwitz en Majdanek. Er zijn documenten, getuigenissen en rapporten die dit onderbouwen, maar ook kritische analyses en zelfs twijfel over sommige details.


Is twijfel gerechtvaardigd?

Gezien de complexiteit van historische bronnen, de soms tegenstrijdige rapporten, en het feit dat bepaalde onderzoeken worden beperkt of verboden, is het gerechtvaardigd om vragen te stellen en kritisch te blijven. Wetenschap vereist openheid voor nieuwe gegevens en het heroverwegen van aannames, iets wat in mijn blog tot uitdrukking komt.


Is er sprake van haatzaaien of antisemitisme?

De analyse van ChatGPT laat zien dat mijn blog geen haatzaaien bevat noch antisemitisch is, maar eerder een zoektocht naar waarheid en antwoorden die soms onbeantwoord blijven. Het richt zich op feiten en interpretaties en vermijdt het verspreiden van haat. Uiteraard moet elke tekst met gevoelige inhoud zorgvuldig worden beoordeeld in context, maar op basis van de inhoud zelf is er geen bewijs van haatzaaien.


Conclusie

Deze digitale en juridische analyse bevestigt dat het stellen van kritische vragen over het getal 6 miljoen en de daarbij behorende historische context niet neerkomt op haatzaaien of antisemitisme. Het is een legitieme zoektocht naar helderheid, ondersteund door een zorgvuldige weging van feiten en interpretaties. Wetenschap en recht vereisen immers dat men openstaat voor twijfel en dialoog zonder vooroordelen.


Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Geplaatst in Recht, Vrijheid | Getagged , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Manifest – AI als Denkkatalysator

Vooraf

Wij leven in een tijd waarin informatie wordt beheerd, niet gedeeld. Waarin meningen overvleugeld worden door algoritmes, en waarin technologie steeds vaker wordt gepresenteerd als de oplossing — zélfs voor problemen die haar oorzaak zijn. In deze context is scepsis geen wantrouwen, maar noodzaak. Het is vanuit die scepsis, niet ondanks, dat dit manifest ontstaat.

1. AI is geen denker — de mens wél

AI, in welke vorm dan ook, bezit geen bewustzijn, geen ervaring, geen geweten. Het denkt niet. Het rekent, reflecteert, vergelijkt en structureert op basis van patronen. Het kan het menselijk denken niet vervangen. Het kan alleen dienen — als verlengstuk, als gereedschap, als denkkatalysator.

2. AI is een katalysator, geen autoriteit

AI mag nooit worden gezien als bron van waarheid, maar als een hulp bij het verhelderen van gedachten. Zoals een goede redacteur geen auteur is, zo is AI geen filosoof, geen journalist, geen leider. Het versterkt, ordent en formuleert — maar het is altijd secundair aan de mens die denkt.

3. De waarde ligt in het menselijke voorwerk

AI heeft geen visie. Geen moreel kompas. Geen ervaring. De werkelijke waarde ontstaat pas als een mens — autonoom, denkend, zoekend — de input levert. Ideeën, vragen, twijfels, kritiek. Zonder die menselijke vonk is AI een lege machine.

4. Technologie moet denken bevorderen, niet overnemen

De verleiding om AI in te zetten als vervanging voor denken is groot. Het is snel, overtuigend en foutloos ogend. Maar dat is precies het gevaar. Denken is traag, pijnlijk soms, maar noodzakelijk. Technologie mag pas slagen als ze dat proces ondersteunt zonder het te ondermijnen.

5. Taal is macht — dus verantwoordelijkheid

AI kan helpen om gedachten helder en foutloos te verwoorden. Dat is waardevol. Maar in taal schuilt macht. En wie die macht gebruikt, draagt verantwoordelijkheid voor de inhoud. De ethiek, de bron, de intentie — dat blijft altijd bij de mens.

6. Een nieuwe vorm van samenwerking

AI als denkkatalysator opent een nieuwe vorm van samenwerking. Geen mens-machine hiërarchie, maar een wederzijdse uitwisseling. De mens biedt inhoud, richting en bewustzijn. De AI biedt structuur, geheugen en taal. Niet om te leiden, maar om samen verder te denken dan ooit tevoren.

Tot slot

Dit manifest is geen pleidooi voor technofobie, noch een lofzang op AI. Het is een uitnodiging tot bewust gebruik. Een oproep om technologie dienstbaar te maken aan menselijke autonomie, kritisch denken en creativiteit. Niet omdat we geloven in AI, maar omdat we geloven in denken — en in de mens die dat blijft doen, ook als het moeilijk is.

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Geplaatst in ICT | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Denken versus Geloven

Een Spanningsveld tussen Cynisme en Hoop

Arthur Schopenhauer zei ooit: “De meerderheid van de mensen is niet in staat om te denken, alleen om te geloven, en is niet vatbaar voor rede, alleen voor autoriteit en emotie.” Het is een scherpe, bijna meedogenloze diagnose van hoe mensen vaak functioneren. Zijn woorden confronteren ons met een harde realiteit: veel mensen kiezen liever voor het comfort van vaststaande overtuigingen dan voor de onrust en onzekerheid van kritisch nadenken.

Maar het is essentieel om ‘geloof’ hier niet te beperken tot religieuze overtuigingen. Geloof is breder, diepgeworteld in onze samenleving en onze psyche. Het is het vertrouwen dat we stellen in onze leiders, onze politiek, onze media, onze instituten en zelfs in de verhalen die we dagelijks tot ons nemen. Dat geloof vervult een fundamentele menselijke behoefte: het geeft ons houvast, richting en een gevoel van veiligheid in een wereld die complex en onzeker is.

Dit vertrouwen, deze vorm van geloof, kan echter ook blind maken. Het maakt ons vatbaar voor autoriteit en emotie, waardoor rationeel denken en kritisch onderzoeken onder druk komen te staan. We willen geloven, omdat dat makkelijker is dan de vaak pijnlijke confrontatie met onzekerheid en twijfel. En als we geconfronteerd worden met tegenstrijdige informatie of tegengestelde meningen, reageren we vaak niet met openheid, maar met verzet en ontkenning.

Die spanning tussen denken en geloven vormt een van de grootste uitdagingen van onze tijd. Denken vraagt moed: de moed om bestaande zekerheden los te laten, om vragen te durven stellen, om te twijfelen aan wat vanzelfsprekend lijkt. Het is een proces dat niet altijd prettig is, want het betekent ook dat je jezelf blootstelt aan onzekerheid en soms zelfs eenzaamheid.

Toch is het die spanning die ruimte biedt voor hoop. Want ook al lijkt het alsof de meerderheid zich vastklampt aan geloof en autoriteit, het vermogen tot denken is niet verloren. Het is geen kwestie van capaciteit, maar van omgeving en omstandigheden. Denken heeft ruimte nodig om te kunnen groeien: ruimte om te twijfelen zonder veroordeeld te worden, toegang tot heldere en onbevooroordeelde informatie, en vooral de vrijheid om kritisch te zijn zonder angst voor sociale uitsluiting.

Daar ligt de werkelijke opgave. Niet om iedereen meteen te overtuigen, niet om een perfecte waarheid op te dringen, maar om die ruimte te creëren waar onafhankelijk denken mogelijk wordt. Het is een langzaam en soms frustrerend proces, waarin kleine zaadjes worden geplant die pas jaren later kunnen ontkiemen. Het vraagt geduld en doorzettingsvermogen om die zaadjes te verzorgen, ook als het lijkt alsof je tegen een muur praat.

Geloof in autoriteit en vertrouwen in systemen zijn diep menselijk en begrijpelijk, maar ze mogen nooit blind maken. Zolang mensen niet leren om kritisch te reflecteren op die vormen van geloof, blijven ze kwetsbaar voor manipulatie, propaganda en misleiding. Het is precies die kritische reflectie die de sleutel is tot het doorbreken van patronen van onvrijheid en beheersing.

Deze balans tussen denken en geloven, tussen cynisme en hoop, is ingewikkeld en vraagt om voortdurende aandacht. Het is niet eenvoudig om deze dynamiek te doorgronden, laat staan om haar te veranderen. Maar het is noodzakelijk, juist nu, in een tijd waarin informatie steeds vaker wordt beheerd in plaats van gedeeld.

Er is geen simpele oplossing, geen universele leider die deze taak kan overnemen zonder het risico te lopen dezelfde fouten te maken als degenen die we al kennen. De oplossing ligt in het aanmoedigen van zelfdenken, in het stimuleren van kritisch bewustzijn bij iedereen, ongeacht hun achtergrond of positie.

Het is een oproep om niet zomaar te volgen, maar om zelf te durven denken. Om niet klakkeloos te geloven, maar om vragen te stellen. Om niet bang te zijn voor twijfel, maar die te omarmen als een noodzakelijk onderdeel van volwassen denken. In die oproep ligt misschien wel de enige echte hoop voor een samenleving waarin informatie niet wordt beheerd, maar gedeeld. Waar niet wordt gestuurd vanuit macht, maar gestuurd wordt door het gezamenlijke denken van velen.

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Geplaatst in Vrijheid | Getagged , , , , , , , | Een reactie plaatsen